Omuz Ağrısı Fizik Tedavi Merkezi
Omuz Ağrısı Nedenleri:
Subakromiyal Sıkışma Sendromu:
Akromiyon, korakoakromiyal ligament ve korakoid çıkıntının oluşturduğu korakoakromiyal ark, sert bir yapı olup kolun elevasyonunu kısıtlar. Altında bulunan humerus başını ve rotator kafı direkt travmalardan korur.
Subakromiyal sıkışma sendromu, korakoakromiyal ark ile humerus başı arasındaki yumuşak dokuların, supraspinatus tendonu ve subakromiyal bursanın sıkışması ve inflamasyonu ile meydana gelir. Subakromiyal aralığı daraltan yapısal ve fonksiyonel nedenler subakromiyal sıkışma sendromuna yol açabilir.
Akromiyoklavikular eklem patolojileri, osteofitler, akut veya kronik bursa inflamasyonu, korakoakromiyal ligamentin kalınlaşması, akromiyoklavikular eklem patolojileri, proksimal humerus kırığı malünyonu, akromiyonun morfolojik değişiklikleri (Çengel şeklinde akromiyon) yapısal nedenlerdendir.
Fonksiyonel nedenler başlıca, torasik kifoz artışına bağlı anormal skapula ve omuz pozisyonu, rotator kaf zayıflığı, posterior kapsül gerginliği veya rotator kaf yırtığına bağlı oluşan glenohumeral depresyon kaybıdır. Subakromiyal aralığı daraltan herhangi bir neden sonucunda, kolun abduksiyon ve öne fleksiyon hareketi sırasında rotator kaf, humerus başı ile akromiyal ark arasında sıkışır ve ödem, inflamasyon ve bursit meydana gelir. Tekrarlayan sıkışma ve inflamasyon atakları sonunda dejeneratif tendinit ve rotator kaf yırtığı gelişebilir. Subakromiyal sıkışma sendromunda hastalar, omuzun anterior yüzüne lokalize olan ve gece istirahatte artan ağrıdan yakınırlar.
Kol elevasyonunun 60° ile 120° arası ağrılı olduğu durumlara “ağrılı ark” denir. Fiziki muayenede Neer ve Hawkins subakromiyal sıkışma testleri pozitif bulunur. Kesin teşhis için subakromiyal enjeksiyon testi uygulanır. Subakromiyal aralığa 3-5ml %1’lik Lidocain enjeksiyonu yapılır. Bir kaç dakika beklendikten sonra sıkıştırma manevraları tekrarlanır. Ağrının en az %50 azalması teşhis için değerlidir. Hastalığın tanısında radyografik inceleme, ultrasonografi, artrografi ve MRG yöntemleri yardımcıdır.
Subakromiyal sıkışma sendromunun 3 evresi bulunur:
Evre 1– Ödem ve Hemoraji: Sıklıkla gençlerde, kolun baş üstü bir seviyede aşırı aktivitesi sonucunda gelişir. Tenis, yüzme, atma aktivitesinin yapıldığı spor tiplerinde veya kolunu sürekli horizontal planda tutarak çalışanlarda görülür.
Supraspinatus tendonu ve subakromiyal bursada ödem ve hemoraji meydana gelir. İstirahat ve konservatif tedaviye olumlu yanıt alınır ve reversibldır. Bu evrede lokal buz uygulaması, aktivite kısıtlaması, analjezik ve nonsteroid antiinflamatuvar ilaçlar, omuz eklem hareket açıklığını koruyan egzersiz programı önerilir.
Evre 2– Fibrozis ve Tendinit: Tekrarlayan travmalar sonucunda subakromiyal bursa, supraspinatus tendonunda fibrozis ve kalınlaşma meydana gelir.
25-40 yaş grubunda sıktır ancak herhangi bir yaşta da görülebilir. Ağrı aktivite ile artar ve giderek günlük yaşam aktivitelerini kısıtlayabilir, geceleri uykuyu bozacak kadar şiddetlenebilir.
Evre 3– Kemik ve Tendon Lezyonları: Genellikle 40 yaş üzeri bireylerde görülür. Rotator kafta parsiyel veya tam yırtık, bisipital tendon yırtığı, akromiyon ve tüberkulum majusta kemik lezyonları oluşur. Semptomlar aktiviteyle ve gece artar.
Eklem hareket kısıtlılığı ve sertlik hissi bulunur. Bu hastalarda özellikle abduksiyon ve eksternal rotasyonda güçsüzlük bulunur. Üst ekstremitenin 90° abduksiyonda tutulması güçleşir, düşen kol (drop-arm) testi pozitifdir. Kronik vakalarda omuz çevresinde atrofi gelişebilir. Tedavisi genellikle cerrahi olup anterior akromiyoplasti, rotator kaf tamiri yapılabilir.